Jaarlijks sterven in Europa, Azië en de VS tienduizenden mensen ten gevolge van de MRSA-bacterie (Methicilline Resistente Staphylococcus Aureus), ook wel de ziekenhuisbacterie genoemd omdat ze vooral voorkomt in ziekenhuizen. Vorig jaar maakte MRSA enkel in de VS al 19.000 dodelijke slachtoffers, dat zijn er meer dan er in dat land AIDS-doden vielen. Maar een land ontsnapt aan de ziekenhuisbacterie: Noorwegen. Waarom? Omdat de Noren al 25 jaar geleden stopten met zich vol te proppen met geneesmiddelen.
Een kwarteeuw geleden stierven ook steeds meer Noren aan deze verwoestende bacterie. Maar de Noorse gezondheidszorg vocht terug met een agressief programma dat van het land het meest bacterievrije land ter wereld zou maken. Een sleutelelement van dat programma was een belangrijke reductie van het voorschrijven van antibiotica. Uit recente studies blijkt nu dat het Noorse model met buitengewoon succes kan worden gekopieerd. Volgens experts zijn MRSA-doden onnodig. De Wereld Gezondheidsorganisatie WHO denkt dat de toenemende weerstand tegen antibiotica een van de belangrijkste bedreigingen voor de wereldgezondheid vormt. Uit een zes maanden durend onderzoek van de Associates Press blijkt dat het veelvuldig voorschrijven, gebruik en misbruik van geneesmiddelen heeft geleid tot mutaties van ooit geneeslijke ziektes zoals tuberculosis en malaria, waardoor deze ziektes steeds moeilijker, zoniet onbestrijdbaar zijn geworden.
Het Noorse model is anders opmerkelijk eenvoudig:
Noorse artsen schrijven minder antibiotica voor dan waar ook ter wereld, mensen kunnen dus onmogelijk weerstand tegen antibiotica ontwikkelen.
Patiënten met MRSA worden geïsoleerd; ook ziekenhuispersoneel dat positief test moet thuisblijven.
Artsen analyseren elk geval van MRSA apart. Patiënten worden geïnterviewd omtrent hun verplijfplaats en de mensen die ze hebben ontmoet. Al wie met een patient contact heeft gehad, wordt getest.
‘Wat we niet meer doen is elke patient met koorts volstoppen met antibiotica’, zegt Dr. John Birger Haug van het Aker universiteitsziekenhuis. ‘We zeggen hen vol te houden en te wachten en we geven ze paracetamol om zich beter te voelen’.