Gecombineerde behandeling bij aspecifieke nekpijn

Acupunctuur, Lezen waard, Manuele therapie

Aspecifieke nekpijn: gecombineerde behandeling de beste

Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht met UAntwerpen de talrijke methodes voor de diagnose en de behandeling van aspecifieke nekpijn, nekpijn waarvoor men geen lichamelijke oorzaken vindt. Als er geen symptomen zijn die wijzen op een ernstige onderliggende oorzaak is het niet wetenschappelijk aangetoond dat verdere medische beeldvorming nog nuttig is. Alleen voor behandeling met lichaamsoefeningen in combinatie met manipulatie en/of mobilisatie van de nek is een positief effect overtuigend bewezen.

De Belgische bevolking veroudert en leidt steeds meer een zittend leven. Daardoor neemt het aantal gewrichtsklachten, waaronder aspecifieke nekpijn, toe. Aspecifieke nekpijn is plots optredende of reeds langer bestaande nekpijn waarvoor men geen lichamelijke oorzaken vindt. In samenwerking met kinesitherapeuten, huisartsen en medische specialisten, bekeek het KCE het meest recente wetenschappelijke bewijsmateriaal, met de bedoeling bij te dragen tot een optimale verzorging van nekpijn.

Diagnose: uitsluiten van ernstige onderliggende oorzaak

Om de diagnose te stellen, dient de arts allereerst te luisteren naar de ziektegeschiedenis en de klachten van de patiënt (anamnese), en dan een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Zo kan hij nagaan of er geen alarmsymptomen aanwezig zijn die kunnen wijzen op een ernstige onderliggende oorzaak, zoals tumoren, ontstekingen, enz. Is dit niet het geval, dan is er sprake van aspecifieke nekpijn. Het is in de wetenschappelijke literatuur niet bewezen dat aanvullende medische beeldvorming dan nog nuttig is. Bovendien wijzen radiologisch vastgestelde afwijkingen, zoals slijtage van de tussenwervelschijven, niet noodzakelijk op slechtere vooruitzichten voor de patiënt.

Behandeling: alleen effect van gecombineerde behandeling overtuigend bewezen

Een gecombineerde of “multimodale” behandeling is de enige waarvoor wetenschappelijk overtuigend bewijs bestaat dat ze op korte en lange termijn de pijn vermindert en het functioneren van de patiënt verbetert. Ze bestaat uit lichaamsoefeningen onder toezicht van een professionele zorgverlener, gecombineerd met mobilisaties en/of manipulaties (oa strekken) van de nek.

Als lichaamsoefeningen , manipulatie en mobilisatie geïsoleerd worden uitgevoerd bestaat er dan weer geen of zelfs contradictorsich wetenschappelijk bewijs dat ze effect hebben. Dit geldt ook voor andere behandelingen zoals tractie, elektrotherapie, laser therapie, acupunctuur, zachte kragen, inspuitingen met Botulinum Toxine of koolzuurgas en de inname van medicatie ( paracetamol, ontstekingremmers en spierverslappers).

Het KCE beveelt aan om de wetenschappelijke vaststellingen van dit onderzoek te gebruiken bij het uitwerken van klinische richtlijnen voor artsen, kinesitherapeuten en andere zorgverleners. Deze richtlijnen zullen hen helpen om nog betere keuzes te maken bij de diagnose en behandeling van aspecifieke nekpijn.

De volledige tekst van de studie is beschikbaar op de website van het KCE: http://kce.fgov.be (rubriek publicaties) onder de referentie KCE Reports vol.119A.

Hoe Noorwegen de ziekenhuisbacterie overwon

Ademhalingskinesitherapie, Lezen waard

Jaarlijks sterven in Europa, Azië en de VS tienduizenden mensen ten gevolge van de MRSA-bacterie (Methicilline Resistente Staphylococcus Aureus), ook wel de ziekenhuisbacterie genoemd omdat ze vooral voorkomt in ziekenhuizen. Vorig jaar maakte MRSA enkel in de VS al 19.000 dodelijke slachtoffers, dat zijn er meer dan er in dat land AIDS-doden vielen. Maar een land ontsnapt aan de ziekenhuisbacterie: Noorwegen. Waarom? Omdat de Noren al 25 jaar geleden stopten met zich vol te proppen met geneesmiddelen.

Een kwarteeuw geleden stierven ook steeds meer Noren aan deze verwoestende bacterie. Maar de Noorse gezondheidszorg vocht terug met een agressief programma dat van het land het meest bacterievrije land ter wereld zou maken. Een sleutelelement van dat programma was een belangrijke reductie van het voorschrijven van antibiotica. Uit recente studies blijkt nu dat het Noorse model met buitengewoon succes kan worden gekopieerd. Volgens experts zijn MRSA-doden onnodig. De Wereld Gezondheidsorganisatie WHO denkt dat de toenemende weerstand tegen antibiotica een van de belangrijkste bedreigingen voor de wereldgezondheid vormt. Uit een zes maanden durend onderzoek van de Associates Press blijkt dat het veelvuldig voorschrijven, gebruik en misbruik van geneesmiddelen heeft geleid tot mutaties van ooit geneeslijke ziektes zoals tuberculosis en malaria, waardoor deze ziektes steeds moeilijker, zoniet onbestrijdbaar zijn geworden.

Het Noorse model is anders opmerkelijk eenvoudig:

Noorse artsen schrijven minder antibiotica voor dan waar ook ter wereld, mensen kunnen dus onmogelijk weerstand tegen antibiotica ontwikkelen.

Patiënten met MRSA worden geïsoleerd; ook ziekenhuispersoneel dat positief test moet thuisblijven.

Artsen analyseren elk geval van MRSA apart. Patiënten worden geïnterviewd omtrent hun verplijfplaats en de mensen die ze hebben ontmoet. Al wie met een patient contact heeft gehad, wordt getest.

‘Wat we niet meer doen is elke patient met koorts volstoppen met antibiotica’, zegt Dr. John Birger Haug van het Aker universiteitsziekenhuis. ‘We zeggen hen vol te houden en te wachten en we geven ze paracetamol om zich beter te voelen’.